Wybawicielka

Urodzona około 420 roku, Genowefa wiodła życie ascetyczne, pełne gorliwości i wyrzeczeń w mieście położonym na wyspie rzeki Sekwany, zwanym wówczas Lutencją - dzisiejszym Paryżu.

Znana jest głównie z faktu, że w czasie zagrażających miastu niebezpieczeństw stawała się jego wybawicielką. W 451 roku zachęciła paryżan do stawienia oporu Attyli, królowi Hunów. Gdy paryżanie dowiedzieli się, że zbliża się Attila niszczący wszystko na swej drodze, przerażeni chcieli zabrać swoje dobra, opuścić miasto i schronić się w bezpiecznym miejscu. Genowefa, odradzając ucieczkę, zachęciła mieszkańców do walki, umacniała ich, wzywała też do modlitwy i postu. Jej nieustępliwość i odwaga uratowały miasto przed złupieniem i zniszczeniem.

Podobną rolę odegrała wówczas, gdy Frankowie mszcząc się za porażki poniesione od rzymskich wojsk, utrudniali aprowizację miasta. Zorganizowała wówczas flotyllę rzeczną i w ten sposób zaopatrywała wygłodzony Paryż w żywność.

Orędowniczka

Genowefa często wstawiała się u królów frankijskich, aby uzyskać wolność dla więźniów i ułaskawienie dla przestępców. Była przykładem świętej i dzielnej mniszki, która prowadząc życie samotne była obecna w życiu publicznym w ciężkich chwilach swojej epoki. Wychodziła na pomoc ludowi poddanemu doświadczeniom, by mu służyć, bronić go i miłować. To jej mocna wiara, jej modlitwa, miłość i siła ducha pozwoliły ocalić miasto. Dlatego stała się patronką Francuzów, zwłaszcza paryżan, a tkniętej nieszczęściami

W Saint-Etienne du Mont

Cieszyła się ogromną popularnością za życia jak też po śmierci (zmarła w 502 roku). Została pochowana na podmiejskim cmentarzu, który później wraz z całym wzgórzem przyjął nazwę od jej imienia. Już Chlodwig zbudował nad jej grobem skromną kaplicę, która stała się ośrodkiem kultu. W latach 1757-1790 wzniesiono w tym miejscu ogromny kościół pod wezwaniem św. Genowefy w stylu klasycystycznym, który w czasie rewolucji francuskiej zamieniono na użytek pogański: uczyniono z niego Panteon poświęcony wszystkim bóstwom oraz miejsce spoczynku dla zasłużonych

Francuzów, zaś relikwie świętej publicznie spalono w 1793 roku. Zachował się jedynie kamień grobowy, na którym spoczywało ciało świętej, ale także inne jej relikwie. Złożono je w pobliskim kościele Saint-Etienne du Mont, poświęconym św. Szczepanowi, pierwszemu męczennikowi Kościoła. Świątynia ta stała się centrum kultu Genowefy w Paryżu. Corocznie od 3 do 12 stycznia odbywa się w nim uroczysta nowenna ku czci patronki miasta. Wierni zaś chętnie modlą się przy zachowanych fragmentach jej grobu.

Warto zatrzymać się także przy posągu św. Genowefy, dłuta Pawła Landowskiego, który stoi na Pont de la Tournelle w Paryżu.